Pseudokrup u dzieci

Pseudokrup, to dość częsta w sezonie infekcyjnym przypadłość objawiająca się charakterystycznym kaszlem i świstem podczas oddychania. Choć często nie wymaga hospitalizacji, jest bardzo uciążliwy szczególnie dla małych pacjentów. Jak go odróżnić od zwykłego przeziębienia i jak się go leczy?

Podgłośnieniowe zapalenie krtani – objawy

Pseudokrup, zwany też podgłośnieniowym zapaleniem krtani, występuje nawet u 6%-8% dzieci w ciągu pięciu pierwszych lat życia. Szacuje się, że około 13% najmłodszych było kiedykolwiek chorych, a 5% boryka się z nawracającymi epizodami schorzenia. Choroba zwykle występuje w okresie między październikiem a kwietniem i z reguły ma łagodny przebieg, który nie wymaga hospitalizacji ani specjalistycznego leczenia.

Pseudokrup jest prawie zawsze infekcją wirusową, najczęściej wywoływaną przez wirusy paragrypy typu 1 i 3, ale może być także powodowany przez patogeny grypy czy adenowirusy. Specyficzne objawy podgłośnieniowego zapalenia krtani u dziecka są zwykle poprzedzone dolegliwościami sugerującymi przeziębienie:

• kaszlem,
• katarem,
• gorączką.

Następnie pojawiają się najbardziej charakterystyczne, wskazujące na pseudokrup, objawy – kaszel przypominający szczekanie foki, stridor wdechowy i niewydolność oddechowa. Może wystąpić gorączka nawet do 40°C. Dolegliwości zwykle nasilają się w nocy i ustępują w ciągu dnia. U większości dzieci choroba ma łagodny przebieg, a objawy ustępują w ciągu 48 godzin, choć czasami mogą utrzymywać się przez 5-6 dni.

Pseudokrup – diagnostyka

W przypadku wystąpienia wszystkich typowych objawów, nie jest konieczna pogłębiona diagnostyka – wystarczy wywiad oraz badanie fizykalne dokonane przez lekarza. Dopiero w przypadku braku reakcji na standardowe leczenie lub nagłego pogorszenia samopoczucia, warto rozważyć alternatywne przyczyny:

• bakteryjne zapalenie tchawicy,
• zapalenie nagłośni,
• ropień górnych dróg oddechowych,
• obrzęk dróg oddechowych wywołany reakcją alergiczną.

Zawsze należy skonsultować się z lekarzem w celu potwierdzenia diagnozy przy podejrzeniu u dziecka pseudokrupu. Leczenie powinno zostać wdrożone po ocenie nasilenia objawów. W trakcie leczenia dziecko nie powinno uczęszczać na zajęcia w przedszkolu, żłobku czy w szkole, a także nie mieć kontaktu z rówieśnikami wśród przyjaciół czy w rodzinie.

Podgłośnieniowe zapalenie krtani – leczenie

Pseudokrup, zwany też chorobą ASL, jest schorzeniem samoograniczającym się, co oznacza, że u większości chorych dolegliwości ustępują samoistnie, bez leczenia farmakologicznego. Tradycyjnie podgłośnieniowe zapalenie krtani u dzieci leczy się nawilżonym powietrzem i inhalacjami solą fizjologiczną. Chociaż nie ma naukowych dowodów na skuteczność tej metody, może ona wspomóc nawilżenie śluzówki górnych dróg oddechowych, a dzięki temu – regenerację jej i zmniejszenie dolegliwości bólowych.

Dziecku cierpiącemu na infekcje zaleca się podawać dużo płynów w małych porcjach przez cały dzień i w razie potrzeby w nocy, a także posiłki, które nie będą dodatkowo podrażniać śluzówki. Jeśli maluch jest karmiony naturalnie, podajemy mu pierś lub mleko odciągnięte tak często, jak tego potrzebuje, aby zapewnić mu składniki odżywcze i właściwe nawodnienie. U dzieci starszych zaleca się przygotowywanie potraw łatwostrawnych, pozbawionych drażniących przypraw (nawet jeśli zdrowe dziecko bardzo je lubi, np. pieprz czy cynamon) i w takiej konsystencji, która jest dla niego zjadliwa.

Pseudokrup u dzieci – jakie leki podać?

Ponieważ nagłośnieniowe zapalenie krtani jest chorobą wirusową, nie ma wskazań do podawania antybiotyków. W przypadku wysokiej temperatury ciała zalecane jest podawanie leków o działaniu przeciwgorączkowym i przeciwbólowym. Nie należy samodzielnie stosować preparatów przeciwkaszlowych, chyba że dziecko jest mocno przemęczone z uwagi na brak snu i regeneracji. W takim przypadku zalecenie podania syropu ograniczającego kaszel powinno wyjść od lekarza. Terapia tlenem jest stosowana tylko w szpitalu w przypadku saturacji tlenu poniżej 92%. W bardzo ciężkich przypadkach lekarz może zastosować sterydy lub epinefrynę, co pomaga zmniejszyć nasilenie i skrócić czas trwania niewydolności oddechowej.

Choroba ASL, czyli podgłośnieniowe zapalenie krtani u dziecka jest częstą przyczyną niewydolności oddechowej u najmłodszych. Choć często choroba ustępuje samoistnie i nie ma konieczności podejmowania specjalistycznego leczenia, należy skonsultować się z pediatrą w przypadku podejrzenia choroby i nie podawać samodzielnie żadnych preparatów.