Jakie właściwości ma lubczyk? Zastosowanie, działanie i przepis na wywar

, , , , , , , ,

jakie właściwości ma lubczyk

Czy lubczyk to tylko przyprawa do rosołu? Ta niepozorna roślina skrywa szereg cennych właściwości prozdrowotnych – od działania moczopędnego po wsparcie trawienia i łagodzenie stanów zapalnych. W artykule przedstawiamy, na co dokładnie pomaga lubczyk, jak przygotować z niego wywar oraz kiedy warto włączyć go do codziennej diety.

Lubczyk to wieloletnia roślina, która należy do selerowatych. W literaturze fachowej występuje pod łacińską nazwą Levisticum officinale. Potocznie jest też określany jako maggi, mleczeń, łaskotne ziele czy lubczyk lekarski. Poniżej przedstawiamy więcej informacji na temat tego zioła.

farmaceutka w aptece

Jak wygląda lubczyk ogrodowy – opis botaniczny

Lubczyk ogrodowy wykazuje szereg właściwości prozdrowotnych. Poniżej przedstawiliśmy jego opis, aby z łatwością odróżnić go od innych ziół:

  • w pierwszym roku wegetacji tworzy rozetę dużych, pierzastych i ciemnozielonych liści,
  • w kolejnych latach powstają łodygi kwiatowe (puste w środku), które osiągają do 2 metrów wysokości,
  • roślina kwitnie od czerwca do lipca, tworząc drobne żółtozielone kwiaty na szczytach pędów,
  • owocem jest brunatna rozłupka,
  • na system korzeniowy składają się krótkie grube kłącze i wiele korzeni bocznych.

Cała roślina posiada charakterystyczny korzenny zapach.

Gdzie i jak rośnie lubczyk ogrodowy?

Omawiana roślina należy do ziół leczniczych i prawdopodobnie pochodzi z Iranu. W zdziczałej formie można go spotkać w Europie i Azji. Współcześnie jest też uprawiany w USA oraz na naszym kontynencie, w tym w Polsce. Lubczyk najlepiej rośnie na słonecznych lub częściowo zacienionych stanowiskach. Preferuje żyzną, dostatecznie wilgotną i bogatą w wapń glebę. Co ciekawe, nasiona mają największą zdolność do kiełkowania zaraz po zbiorze. W związku z tym wysiewu bezpośrednio do gruntu dokonuje się już w sierpniu.

Kiedy zbierać lubczyk ogrodowy?

kiedy zbierać lubczyk

Surowcami pozyskiwanymi z lubczyku są:

  • liście – można je zbierać przez cały okres wegetacji i zużywać na bieżące potrzeby. Niektóre źródła podają, że liście ścięte przed kwitnięciem rośliny cechuje bogatszy aromat.
  • korzeń – wykopuje się go w późną jesienią w drugim roku uprawy, bądź wiosną trzeciego roku. Ważne, aby najpierw ściąć nadziemne części rośliny na wysokości 20 centymetrów, a następnie przy pomocy wideł wykopać korzenie i kłącza.

 

Jak suszyć lubczyk?

Poniżej przedstawiamy domowe metody na suszenie lubczyku. Gotowy susz przechowujmy w szczelnie zamkniętych pojemnikach – najlepiej szklanych lub ceramicznych. Zabezpieczmy je też przed działaniem promieni słonecznych, wkładając do ciemnej szafki.

Liście lubczyku – suszenie

W słoneczny dzień obetnijmy gałązki lubczyku. Następnie umyjmy je i dokładnie osuszmy. W kolejnym kroku możemy je:

  • związać w gałązki i powiesić na kilka dni na przewiewnym i ciemnym strychu,
  • lub poodrywać listki i położyć je na wyłożone papierem do pieczenia blachy. Następnie odłóżmy je w zacienione i przewiewne miejsce. Tak przygotowany surowiec możemy suszyć na ciemnym strychu lub włożyć go do uchylonego piekarnika ustawionego na 35 stopni Celsjusza.

 

Korzeń lubczyku – suszenie

Wykopany korzeń lubczyku należy oczyścić z resztek ziemi i usunąć jego zepsute elementy. Następnie odcinamy nadziemne części. Tak przygotowane korzenie płucze się, osusza, zdejmuje korę i tnie na mniejsze części. Surowiec suszy się w suszarni lub uchylonym piekarniku ustawionym na 35 stopni Celsjusza. Po czym poznać, że korzeń lubczyku jest dobrze wysuszony? Susz powinien przybrać żółtobrunatną barwę, a jego smak balansować między słodką i gorzką nutą.

Wywar z lubczyku – przepis

wywar z lubczyku przepis

Odwar z lubczyku w medycynie naturalnej był stosowany jako środek moczopędny lub wspierający trawienie. Pamiętajmy, aby przed rozpoczęciem samodzielnej terapii ziołami poinformować o tym lekarza. Dzięki temu specjalista będzie mógł sprawdzić, czy dane zioło nie wchodzi w interakcje z przyjmowanymi przez nas lekami lub suplementami.

Składniki:

  • 1 łyżka korzenia z lubczyku
  • 1 szklanka wrzątku

Przygotowanie:

Korzeń lubczyku należy wsypać do szklanki i zalać wrzątkiem. Następnie całość przykrywamy spodkiem i odstawiamy na kwadrans. Po tym czasie przecedzamy napój. Napar z lubczyku można pomocniczo pić po ½ lub ¾ szklanki 3 razy dziennie. Jeśli po kilku dniach objawy nie ustąpią lub stan zdrowia ulegnie pogorszeniu, wskazana jest wizyta lekarska.

Levisticum officinale – jakie substancje aktywne zawiera lubczyk?

Korzeń lubczyku zawiera między innymi olejki eteryczne (około 1%), kwasy organiczne, skrobię oraz kumaryny. Obecne są także furanokumaryny, znaczne ilości witaminy C oraz związki fenolowe – w tym flawonoidy, kwasy fenolowe, saponiny i alkaloidy.

Polecane produkty

Lubczyk ogrodowy – działanie

Jakie ma działanie lubczyk ogrodowy? Roślina wykazuje delikatne właściwości moczopędne, bakteriostatyczne, wiatropędne i żółciopędne. Obserwuje się też działanie wykrztuśne, rozkurczowe i przeciwzapalne. W lecznictwie ludowym lubczyk był stosowany jako środek pobudzający krwawienie miesięczne oraz zwiększający popęd płciowy. Napary z lubczyku charakteryzują się delikatnym działaniem uspokajającym. Do tego działają przeciwskurczowo i pobudzają wydzielania soku żołądkowego.

Lubczyk – na co pomaga?

Wodne wyciągi w lubczyku stosuje się podczas zaburzeń trawiennych, w tym niestrawności i gazów. Mogą okazać się pomocne podczas stanu nieżytu żołądka i dwunastnicy. Lubczyk pomocniczo jest używany do wsparcia pracy wątroby i wydzielania soków żołądkowych. Dodatkowo roślina może być wykorzystywana podczas stanów zapalnych układu moczowego i oddechowego.

 

Korzeń lubczyku najlepszy efekt daje, gdy jest składnikiem mieszanek ziołowych. W takiej sytuacji jego skuteczność jest znacznie wyższa niż w przypadku korzystania jedynie z samego korzenia.

 

Lubczyk ogrodowy – zastosowanie

lubczyk ogrodowy zastosowanie

Niektórym z nas lubczyk może kojarzyć się z afrodyzjakiem lub przyprawą. Jak jeszcze można go wykorzystać z korzyścią dla zdrowia?

Lubczyk ogrodowy – zastosowanie w kuchni

Młode liście lubczyku świetnie sprawdzają się jako dodatek do zup – szczególnie dobrze podkreślają smak rosołu, dań duszonych, pieczeni oraz gulaszu. Można je również dodawać do potraw rybnych i zalew do peklowania mięsa.

Lubczyk doskonale komponuje się także z masłem ziołowym, sałatkami i surówkami. Rozdrobnione owoce tej rośliny wykorzystuje się do aromatyzowania likierów.

Co ciekawe, popularna w Polsce płynna przyprawa do wzbogacania smaku potraw również zawiera lubczyk. W medycynie ludowej lubczyk był traktowany jako afrodyzjak. W kuchni stosuje się zarówno świeże liście, jak i suszone lub mrożone.

Lubczyk w medycynie

Korzeń lubczyku stanowi składniki mieszanek ziołowych i preparatów leczniczych. Najczęściej jest wykorzystywany podczas:

  • infekcji układu moczowego i jako środek zapobiegający powstawaniu kamieni nerkowych,
  • kaszlu i stanu zapalnego gardła,
  • bólów menstruacyjnych,
  • problemów trawiennych i wzdęć.

 

Lubczyk ogrodowy w ciąży i podczas karmienia – czy można stosować?

Monografia Ziołowa Europejskiej Agencji Leków (EMA) informuje, że obecnie brakuje wystarczających danych, aby potwierdzić bezpieczeństwo stosowania lubczyku u kobiet w ciąży lub karmiących piersią.

Lubczyk ogrodowy – przeciwskazania

Warto pamiętać, że lubczyk należy do ziół fotouczulających. Oznacza to, że jego spożywanie w większych ilościach lub stosowanie preparatów na jego bazie może zwiększać wrażliwość skóry na promieniowanie słoneczne.

EMA nie zaleca stosowania preparatów z lubczyku u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia. Kolejnym przeciwskazaniem są choroby nerek.

Podsumowanie

Lubczyk to znacznie więcej niż przyprawa – to roślina, która może wspierać trawienie, pracę nerek i łagodzić stany zapalne. Jego regularne stosowanie w formie naparu czy przyprawy może być prostym sposobem na wprowadzenie zdrowych nawyków. Warto jednak pamiętać o przeciwwskazaniach i skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem kuracji.

 

Tekst ma charakter informacyjny i nie zastępuje konsultacji z lekarzem.

 

Źródła:

1) „Community herbal monograph on Levisticum officinale Koch, radix”, European Medicine Agency, https://www.ema.europa.eu/en/documents/herbal-monograph/draft-community-herbal-monograph-levisticum-officinale-koch-radix_en.pdf, dostęp dn. 29.07.2025 r.

2) D. Bukowy-Woźniak, „Lubczyk ogrodowy — właściwości lecznicze, działanie, zastosowanie”, https://ktomalek.pl/ziolopedia/lubczyk-ogrodowy-wlasciwosci-lecznicze-dzialanie-zastosowanie/w-3005, dostęp dn. 29.07.2025 r.

3) J. Baraniak, M. Kania-Dobrowolska, „Działanie moczopędne wybranych surowców roślinnych” , Postępy Fitoterapii, http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2019/10/pf_2019_03_05.pdf, dostęp dn. 29.07.2025 r.

4) J. Kozłowski, T. Wielgosz, J. Cis, „Zioła z apteki natury. Polskie zioła dla zdrowia i urody”, Wydaw. Publicat S.A., 2013 r., str. 98

5) J. Volak, J. Stodolak, „Rośliny Lecznicze”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987 r., str. 188

6) K. Różycka, „Lubczyk – działanie, właściwości, zastosowanie, uprawa”, Wylecz to, https://wylecz.to/ziola/lubczyk-dzialanie-wlasciwosci-zastosowanie-uprawa, dostęp dn. 29.07.2025 r.

7) M. E. Senderski, „Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie”, Wydaw. Mateusz E. Senderski, Wydanie III, Podkowa Leśna 2017 r., str. 388-390